Blog Marianne – #blijfthuis

Het start thuis een dag eerder, met een soort ritueel. De avond ervoor hang ik klaar wat ik aan doe. Daar denk ik echt over na. Iets gezelligs. Dat vooral, en waar ik lekker in kan zitten. Mijn dekentje ligt klaar en in mijn grote tas stop ik wat werkjes die ik vanuit de stoel kan doen. Altijd mijn notitieblok en pen mee, mijn iPad voor schrijfsels. Nu ook een stapel kaarten, ‘hugs’ (knuffels) die door de brievenbus kunnen.

Op mijn bed thuis twee mooie leesboeken met overdenk-teksten, voor als ik thuiskom. Het eten is al klaar en hoeft alleen maar opgewarmd te worden. Ook thuis op tafel liggen klusjes voor na het infuus: “Bankhangen”.

Het is een stralende lente dag. De hemel is ongelooflijk blauw, een groen waasje over de bomen en magnolia en bloesems uitbundig in bloei. Ik geniet.

Vandaag neem ik voor onze helden in de zorg mijn favoriete blauwe druifjes mee. Kunnen ze lekker thuis van genieten. En ik ben blij dat ik er terecht kan. Op de drempel wordt deze keer meteen mijn temperatuur gemeten. En ja hoor, ik mag door naar de wachtkamer. Als ik word opgehaald, begint ook hier het ziekenhuisritueel. De vragenlijst, aangevuld met corona-vragen. Ik mag door naar de volgende ronde.

De verpleging moet altijd lachen als ze mij bezig zien. Tja ook hier geldt, je kunt er iets of niets van maken.

Ik leg mijn dekentje neer en installeer me, gezellig knus! De verpleging moet altijd lachen als ze mij bezig zien. Tja ook hier geldt, je kunt er iets of niets van maken.

Het infuus gaat relaxed op links en er komt nog een andere cliënt binnen. Ik heb geen zin in een andere corona-mening, dus ik ga niet in op zijn gezucht en “jee jee het is toch wat”.

Ik kom fijn toe aan kaarten schrijven. Altijd een heerlijk klusje. Tel daarbij op, een tweetal blogs, mijn mail doorlezen en wat appjes. Dat het buiten prachtig is, gaat geheel aan mij voorbij. Geen probleem. Ik had gisteren mijn eerste ijsje van het seizoen al en morgen is het hopelijk ook nog mooi weer en ga ik heerlijk buiten in het zonnetje zitten.

Als het klusje is geklaard, heb ik altijd een beetje een zwaar hoofd. Dus dat betekent gewoon in de slow stand de komende dagen. Kan het lekker inkicken en kan ik er weer twee maanden tegen. Binnen is binnen. En jij, hoe doe jij dat met je infuus??

Voor nu, voor een ieder, be safe, be sweet en stay healthy!

Marianne heeft sinds 25 jaar de diagnose colitis ulcerosa. In 2016 en 2017 kreeg ze twee ernstige opvlammingen. Met name in deze periode schreef ze veel van haar nu te lezen blogs. Het thema van haar blogs is leren loslaten en beter worden. Lees meer over Marianne.