Voor mij persoonlijk is er weinig verschil tussen het leven met of zonder lockdown. Mijn leven speelde zich toch al in en om het huis af, met een ziekenhuisbezoek als uitje van de week. De kerst(vakantie) verliep ook niet anders dan voorgaande jaren: beperkte bezoeken, en al helemaal niet meerdere op een dag, plus ingebouwde rustdagen voor mij.
Nu in de lockdown speelt het leven zich nog steeds in en om het huis af. Zonder ziekenhuisbezoeken, want deze vinden nu veelal telefonisch of online plaats. Een incidenteel uitje naar de teststraat is ervoor in de plaats gekomen. Het grote verschil zit hem nu in het thuis zijn van de kinderen. Thuisonderwijs en entertainment is wat de klok slaat. Ik zal je vertellen, dat is heel pittig! In mijn geval is het ronduit zwaar, omdat ik altijd al weinig energie heb.
Wanneer je een chronische ziekte hebt, is het nog een tikkie zwaarder
In het pre-lockdown tijdperk had ik inmiddels aardig onder de knie hoe ik mijn energie het beste over de dagen van de week kon verdelen. Maar nu er twee kleine meisjes alle dagen thuis zijn, is mijn balans weg. Gevolg: meer klachten en vermoeidheid. Voor een gezonde ouder is het fysiek en emotioneel al een uitdaging momenteel. Wanneer je een chronische ziekte hebt, is het dan nog een tikkie zwaarder.
Gelukkig kunnen we een beroep doen op familie en vrienden zodat onze kinderen niets tekortkomen. En mijn man en ik wisselen de dagen en dagdelen met de kids af. De zolder is omgetoverd tot werkkamer voor mijn man en rustruimte voor mij. Zo komen we hopelijk allemaal deze lockdown zonder al te veel kleerscheuren door.
Mariëlle (35) kreeg in 2005 de diagnose colitis ulcerosa. De afgelopen 5 jaar is zij nauwelijks in remissie geweest. Samen met haar man Arno heeft ze twee dochters Leah (5) en Femme (3). In haar blogs neemt zij jullie mee in haar leven met de ziekte en de daarbij behorende uitdagingen. Binnen de kaders van de colitis is Mariëlle vastberaden er altijd het beste van te maken.
Volg Mariëlle ook via Instagram: @leven.met.colitis.ulcerosa