Ervaringsverhaal
Blogs Evalie 2016-2019
Evalie heeft sinds acht jaar de diagnose colitis ulcerosa. Ze is getrouwd en heeft twee katten. Ze heeft een kinderwens, helaas is deze door de vele en forse opvlammingen nog niet vervuld.
Evalie is illustrator, schrijfster en autonoom kunstenaar. Voordat ze ziek werd had ze een eigen onderneming waarbij ze mensen hielp om hun leven weer op de rit te krijgen. Het kostte haar veel moeite om dit op te geven, maar inmiddels heeft ze haar leven aangepast aan de beperkingen die colitis met zich meebrengt.
Haar blogs zijn gebaseerd op eigen ervaringen en dagboekfragmenten en hebben als doel de soms intieme taboes rondom het ziektebeeld IBD te doorbreken.
12-04-2016 – Vijf jaar geleden
Daar lig ik dan.
Op een vierpersoonskamer in het ziekenhuis.
Ik heb nog nooit in het ziekenhuis gelegen en ik vond bloedprikken al zo eng, dat ik het elke keer weer heb uitgesteld.
Toen ik uiteindelijk toch ben gegaan, werd ik al snel opgenomen, want de uitslagen van de bloedtests waren niet zo positief.
Een torenhoge ontstekingswaarde en die vreselijke krampende buikpijn, maken dat ik telkens naar de wc moet.
Ik weet niet wat er met me aan de hand is, maar ik vrees het ergste.
Als ik voor de zoveelste keer met infuus en al naar de wc probeer te komen zie ik bloed en ontlasting in bed liggen.
Ben ik ongesteld geworden, vraag ik me af? En waarom heb ik niets gemerkt?
Als ik op de wc kom en alle diarree eruit spuit als een hogedrukreiniger, zie ik dat de hele wc-pot onder het bloed zit.
Ik val nog net niet flauw.
Naast me hangt een rode draad om de verpleging te roepen.
Ik ben ontzettend bang dat ik onderuit ga en met mijn pyjamabroek op mijn enkels trek ik aan het touwtje. Ik schaam me bij voorbaat al voor het hele tafereel.
Ik moet ineens vreselijk huilen.
In mijn hoofd trekt mijn leven aan me voorbij en ik merk dat ik nog niet klaar ben. Dat ik niet dood wil.
Hoewel niemand me heeft verteld dat ik dood ga, ben ik zo bang, dat ik het idee heb dat elke arts er naast zit.
Heb ik toevallig nog bietjes gegeten, schiet er door mijn hoofd?
Maar dat kan helemaal niet. Ik lig al twee dagen in het ziekenhuis en het enige dat voorbij komt zijn artsen en verpleegkundigen met bezorgde blikken. En eten mag ik nog niet.
Meer lezen?
Wil jij je verhaal kwijt?
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.