Na weken thuiszitten was ik voor het eerst naar het centrum van de stad gegaan om boodschappen te doen. Zoals het me als colitis-patiënt al enkele jaren vergaat, moest ik plotseling onderweg naar het toilet.
Ik weet niet hoe jij er naar kijkt, maar in mijn ogen is de interesse rondom de corona-pandemie en de vele slachtoffers aan het kantelen, naar de verantwoordelijkheid van de overheid om al onze problemen op te lossen. Iedere dag komen er weer verhalen voorbij van allerlei groepen in de samenleving die vinden dat er niet genoeg voor hen wordt gedaan. Iedere dag is er allerlei groot en klein leed en natuurlijk wordt de overheid voor alles ter verantwoording geroepen.
Ik betrapte mezelf ook al hierop. Na weken thuiszitten was ik voor het eerst naar het centrum van de stad gegaan om boodschappen te doen. Zoals het me als colitis-patiënt al enkele jaren vergaat, moest ik plotseling onderweg naar het toilet. In het verleden was er altijd wel een bereidwillige winkelbediende die me naar het toilet liet gaan of kon ik in een horecagelegenheid terecht. Maar ja, de horeca was nog niet open. En in alle winkels was het volgens de richtlijnen van het RIVM verboden voor bezoekers om gebruik te maken van het toilet. Ik ben toen met grote spoed naar huis gegaan waar ik gelukkig nog net op tijd was om grote ongelukken te voorkomen. Onderweg zat mijn hoofd vol met allerlei verwijten over die ‘stomme regels’ van het RIVM en de overheid en hoe ze toch zo dom konden zijn om voor mensen met een chronische darmziekte geen uitzonderingssituatie te creëren. Echter, toen ik van de darmdruk verlost was en weer een beetje normaal kon denken, kreeg ik weer veel begrip voor al die mensen die in deze tijd de verantwoordelijkheid moeten dragen. Het is toch onmogelijk om in crisistijden voor iedere groep in de samenleving maatwerk te leveren. Als ik vooraf even had nagedacht, had ik geweten dat het nu erg lastig is om ergens gebruik te maken van een toilet; en moet ik zelf de verantwoordelijkheid nemen om te zorgen dat ik ergens terecht kan als de nood aan de man komt. Hopelijk gaat de pandemie niet al te lang duren…
Peter Jacobs (59) kreeg twee jaar geleden de diagnose colitis ulcerosa en moest als gevolg hiervan zijn sociale en werkende leven behoorlijk aanpassen. Ondanks alle veranderingen blijft hij positief en haalt hij het maximale uit het leven. Inmiddels heeft hij een nieuwe balans gevonden. Hoe? Dat vertelt hij in zijn eerste blog.
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.