Stinkend naar rook en alcohol, met een enorme kegel en ongekamd haar, stap ik de kamer van mijn MDL-arts binnen. Jeetje, wat moet die man gedacht hebben? Of zou hij het niet door hebben gehad? Ik zal het tot op de dag van vandaag niet weten, hij deed in ieder geval normaal en ik deed of mijn neus bloedde.
De avond ervoor was ik namelijk nog “even” een drankje gaan doen met mijn vriendinnen. “Even” werd “nog eentje dan” en eindigde in een uitbundige avond in de Ierse Pub. Dat gebeurde wel vaker zo, lang leve het studentenleven! Dronken rolde ik tegen het ochtendgloren mijn bed in.
Mijn wekker doet mijn bonkende hoofd nog meer bonken en het duurt even voordat ik doorheb waarom deze überhaupt gaat. Ik schrik: ik heb die ochtend een afspraak bij mijn MDL-arts. Op de momenten dat de colitis stabiel is, en ik weinig klachten heb, verdwijnt de noodzaak en het belang van deze afspraken een beetje naar de achtergrond. Tijdens mijn studententijd is de colitis gelukkig niet constant op de voorgrond geweest, en vandaar dat deze afspraak mij was ontschoten.
Als ik nu zou moeten blazen voor een alcoholtest zou het geen P’tje zijn.
Ik spring snel onder de douche en daarna als een speer de auto in. Mijn afspraak is over een half uur en ik moet ongeveer 30 minuten rijden. Ik moet echt haasten dus! Terwijl ik in de auto zit, merk ik dat het eigenlijk onverantwoord is. Als ik nu zou moeten blazen voor een alcoholtest zou het geen P’tje zijn. Niet zo gek wanneer ik om 04.00 mijn laatste tequila achter over gooide.
Buiten adem neem ik plaats in de stoel tegenover mijn arts. “Hoe gaat het?” vraagt hij. Ik vertel dat het goed gaat en dat ik mij oké voel. Mijn bloeduitslagen zijn goed zegt hij en verder zijn er weinig bijzonderheden. We maken een vervolgafspraak en binnen tien minuten sta ik weer buiten. Ik rijd op mijn gemak naar huis om daar meteen weer in mijn bed te ploffen. Hopende dat de arts mijn kegel niet heeft geroken.
Mariëlle (35) kreeg in 2005 de diagnose colitis ulcerosa. De afgelopen 5 jaar is zij nauwelijks in remissie geweest. Samen met haar man Arno heeft ze twee dochters Leah (5) en Femme (3). In haar blogs neemt zij jullie mee in haar leven met de ziekte en de daarbij behorende uitdagingen. Binnen de kaders van de colitis is Mariëlle vastberaden er altijd het beste van te maken.
Volg Mariëlle ook via Instagram: @leven.met.colitis.ulcerosa
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.