Een paar maanden geleden schreef ik dat ik al een tijdje bezig was manieren te vinden om lekkerder in mijn vel te zitten. Op de een of andere manier lukte het me voorheen niet om veel dingen te veranderen. Ik zat vast in een fysieke en mentale cirkel en wist niet goed hoe ik die kon doorbreken. Dat vond ik dan weer erg frustrerend en daar werd ik weer verdrietig van.
Sinds een aantal weken ben ik echt stappen aan het zetten. Ik probeer alles te doen om mezelf goed te voelen, ook al gaat het met kleine stapjes. Ik ben nu ongeveer anderhalve maand aan de slag met mijn voeding, en het aanpassen van mijn eetritme. En ik ben inmiddels al 6,5 kilo kwijtgeraakt! Het was niet mijn intentie om af te vallen; het gaat erom dat mijn darmen rustig zijn. Ik had vaak een onregelmatige stoelgang en meer buikpijn. Kortom, ik voelde mij totaal niet lekker.
Dat ik nu ook afval is een mooie bijkomstigheid. Mijn darmen zijn een stuk rustiger, maar de vermoeidheid is nog wel sterk aanwezig. Iets waar denk ik iedere IBD’er zich in herkent, en weet hoe het voelt.
Daarnaast ben ik weer gaan sporten. Ik loop al iedere dag met Pip, maar wilde toch ook weer iets oppakken wat ik deed voor ik ziek werd. Zumba! Ik heb de eerste lessen gehad en die gingen boven verwachting goed 🙂 Hopelijk kan ik in de toekomst ook weer Pilates oppakken.
Ook wilde ik meer dingen doen waar ik gelukkig van word. Dus, ik heb meteen doorgepakt. In september ga ik lekker op vakantie naar de zon! En, ik heb een tatoeage laten zetten. Iets wat ook al heel lang op mijn to do list stond.
Ik weet dat ík er alles aan heb gedaan om mijn lichaam te helpen zo ‘gezond’ mogelijk te zijn
Crohn blijft natuurlijk een chronische ziekte, maar nu weet ik in ieder geval dat ík er alles aan heb gedaan om mijn lichaam een handje mee te helpen zo ‘gezond’ mogelijk te zijn. Ik probeer er alles aan te doen om uiteindelijk een keer in remissie te komen. Of en wanneer mijn lichaam die handdoek ook daadwerkelijk in de ring gooit, dat blijft nog altijd de grote vraag.. maar aan motivatie vanuit mij op dit moment geen gebrek!
Valerie (30) kreeg in 2017 de diagnose ziekte van Crohn. Daarnaast heeft ze ingewikkelde perianale fistels. In 2018 kreeg ze vanwege de fistels een colostoma. Valerie probeert het leven zo positief mogelijk te benaderen, ook al valt haar dit soms zwaar. Momenteel is ze volledig afgekeurd en om de dagen door te komen houdt ze zich bezig met lezen, puzzelen, een goede serie kijken en wandelen met haar hond Pip. In haar blogs geeft ze een inkijk in haar dagelijks leven en hoopt ze herkenning en erkenning te bieden voor wie daarnaar op zoek is.
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.