Sinds ik klein ben worstelde ik al met mezelf. Ik werd gepest en had nooit echt het gevoel dat ik echte vrienden had die voor mij opkwamen. In 2022 was ik er klaar mee, ik ging alleen nog naar school en naar mijn bijbaan en that’s it.
Ik had geen toekomstbeeld en vond mezelf ook niks meer waard. Ik heb er toen voor gekozen om 10 weken intern te gaan om hard aan mezelf te werken en wat van mijn toekomst te gaan maken. Toen ik terugkwam begonnen de klachten en kreeg ik na maanden de diagnose colitis ulcerosa. Met andere woorden, ik had het intern zijn nog niet eens verwerkt of ik moest alweer door naar het volgende. Ik denk nog steeds dat ik door alle stress in mijn leven de ziekte heb gekregen.
Mijn diagnose was mijn redding
Hoe gek het ook klinkt, de diagnose was een opluchting. Ja oké ik was net begonnen met mijn toekomst op te bouwen en dan komt dit er tussendoor, maar ik had niks beters kunnen wensen op dat moment. Dat klinkt gek want je heb toch best wel een ernstige ziekte, maar op dat moment was het mijn redding. Ik ga je uitleggen waarom: colitis heeft ervoor gezorgd dat ik mij ging openen naar andere mensen, onbekende mensen. Ik maakte mijn Instagram account aan @eenlevenmetcolitis en ging opzoek naar andere mensen om ervaringen te lezen. Ineens werd ik gevraagd voor een interview in de Linda, kwam het MDL Fonds op mijn pad om mee te doen met acties om geld op te halen voor onderzoeken, werd ik uitgenodigd voor de première “Mooie meisjes poepen niet”, leerde ik nieuwe mensen kennen, ging ik alleen naar nieuwe plekken (had ik vroeger niet gedurfd), werd ik gevraagd als blogger voor Crohn & Colitis NL, help ik mensen via mijn Instagram en heb ik inmiddels een nieuwe baan die helemaal in mijn straatje past wat betreft mijn ziekte. Het geeft mij voldoening, het is een soort hobby geworden.
In de tussentijd heb ik heel lieve vriendinnen erbij gekregen, de liefde van mijn leven ontmoet, hebben wij samen een huis gekocht en wachten wij nu op onze lieve pup! Mijn leven is nooit rozengeur en maneschijn geweest, maar ik heb er hard aan gewerkt om dit nu wel zo te kunnen zien. Ik ben nog steeds vaak genoeg onzeker over mijn lichaam, ben nog steeds wel eens bang, heb nog steeds wel eens moeite met mezelf, maar daar ben ik oké mee. Niet iedereen is perfect en dat ga je ook nooit worden. Ik kan zeggen dat ik mij gelukkig voel.
Mocht je het ook mentaal moeilijk hebben, weet dat je niet alleen bent en vraag hulp! Dat kan bij een professional, dat kan bij bekenden, maar dat mag ook altijd bij mij.
Maud (24) heeft sinds 2022 colitis ulcerosa. Wat begon met buikpijn, bloed en slijm eindigde in een ongeneselijke ziekte waar ze dagelijks mee geconfronteerd wordt. Weinig energie, veel moe, buikpijn, frustratie, maar ook het besef dat je moet genieten van de kleine dingen, je grenzen moet verleggen en leren kennen, uitdagingen moet aangaan en goed voor jezelf moet zorgen.
Door haar positiviteit, doorzettingsvermogen en humor vecht ze zich er doorheen. Op haar sociaal media @eenlevenmetcolitis deelt ze haar leven en probeert zo het taboe rondom spijsverteringsziektes te doorbreken.
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.