Over seksualiteit praten is niet altijd gemakkelijk. Vooral als je lichaam niet meer voelt als van jezelf; door ziekte, pijn, vermoeidheid of onzekerheid. Toch is dit precies waarom we er wel over moeten praten om het taboe dat hierop rust, te laten verdwijnen. Want jij bent niet de enige! Als we het bespreekbaar maken, voelt het misschien iets minder kwetsbaar.
Intimiteit wordt vaak geassocieerd met verlangen, aantrekkingskracht en verbinding, maar wat als je je lichaam niet meer vertrouwt en daardoor zo onzeker wordt? Vermoeidheid, pijn, onzekerheid, schaamte. Het kan van alles zijn. Niet omdat je geen behoefte hebt aan intimiteit, maar omdat je hoofd zich ermee bemoeit.
Gedachten die ik vaak heb:
“Wat als ik een scheet laat?”
“Mijn buik is zo opgezet…”
“Ik voel me niet sexy.”
“Ik ben zo moe.”
“Wat als hij/zij mij niet meer leuk vindt?”
Het zijn gedachten die ik en jij misschien ook, vaak voor ons houden. We spreken ze niet uit vanwege schaamte. Maar ze hebben zo veel invloed op je zelfbeeld, je relatie, je eigenwaarde en vooral op het vertrouwen in je eigen lichaam.
Geef aan wat je voelt
Wat mij heeft geholpen is erover te gaan praten. Door mijn vriend/man in vertrouwen te nemen, zodat hij weet wat er in mij omgaat. Hij weet wanneer ik ruimte nodig heb, of juist even een knuffel moet hebben. Ook de gesprekken met mijn bekkenbodemtherapeut hebben me inzichten gegeven. Zoals: ga niet over je grenzen heen, neem tijd, stapje voor stapje, geef aan wat je voelt en vooral dat alles besproken kan en mag worden.
Toch blijft mijn hoofd de grootste boosdoener. Daarom heb ik nu een doorverwijzing naar een seksuoloog. Niet omdat ik mij down en depri voel, maar omdat ik van mezelf wil leren houden zoals ik ben en mij niet meer schaam. En zodat mijn hoofd gewoon eens even stil kan zijn. Gewoon uit.
Als je dit leest en je herkent jezelf hierin:
Het is oké om geen zin te hebben.
Het is oké om nee te zeggen tegen een ander en tegen jezelf.
Het is oké om het rustiger aan te doen.
Het is oké om je kwetsbaarheid te laten zien.
Het is oké om hulp te zoeken in welke vorm dan ook
Alles is oké
Maud (24) heeft sinds 2022 colitis ulcerosa. Wat begon met buikpijn, bloed en slijm eindigde in een ongeneselijke ziekte waar ze dagelijks mee geconfronteerd wordt. Weinig energie, veel moe, buikpijn, frustratie, maar ook het besef dat je moet genieten van de kleine dingen, je grenzen moet verleggen en leren kennen, uitdagingen moet aangaan en goed voor jezelf moet zorgen.
Door haar positiviteit, doorzettingsvermogen en humor vecht ze zich er doorheen. Op haar sociaal media @eenlevenmetcolitis deelt ze haar leven en probeert zo het taboe rondom spijsverteringsziektes te doorbreken.
Wil jij je verhaal kwijt?
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.