Het voelt gek om te zeggen dat het goed gaat. Waarom gaat het goed? Ik heb dit gevoel een paar jaar geleden namelijk ook weleens gehad. Dit ging toen gepaard met grenzen opzoeken en er vooral weer overheen gaan. Ik dacht er namelijk weer te zijn, op het niveau van destijds, voordat deze hele rollercoaster begon.
Nadat het lange tijd daadwerkelijk goed ging, kwam ik – wellicht door naïviteit, onbezonnenheid, levensfase of welke naam je er ook aan wilt geven – weer op een dieptepunt. Net waar ik dacht dat rock bottom niet dieper kon, ging ik dieper.
Nu niet. Nu ben ik dus weer op een punt waar het leven me wordt gegund. Een goede baan, een gezonde familie, een grote groep vrienden die me allemaal evenveel waard zijn, een mooie vriendin en voor mij eigenlijk het belangrijkste, zin om te leven. Elke dag weer. Ik heb het nog nooit zo druk gehad en ik geniet er elke seconde van.
Klinkt als het perfecte plaatje, he?
Ja. Ontzettend positief, maar een essentieel onderdeel is dat ik weet waar ik vandaan kom. En hoe goed ik me nu ook voel en kan praten over iets wat me ziek maakt; hoe lastig ik het nog steeds vind om te erkennen dat het ooit zó slecht met me ging. En misschien wel weer kan gaan in de toekomst. Als er een moment is dat het minder gaat en ik aankaart dat ik m’n rust nodig heb, heb ik het gevoel dat ik me niet zo moet aanstellen, en niet zo zielig moet doen.
Als ik rust nodig heb, heb ik rust nodig.
Nu ik 30 ben, blijft het gelukkig maar voor heel even bij dit gevoel. Om me daarna weer te realiseren dat dit gevoel onterecht is. Als ik rust nodig heb, heb ik rust nodig. Vervolgens focus ik weer op goede dingen. Ik heb namelijk geleerd van het verleden. En ik weet dat ik dit specifieke gevoel zelf in de hand heb. Ik bepaal zelf in hoeverre dit en andere negatieve dingen van invloed zijn op mijn leven. Dit vond ik als jonge 20’er een stuk moeilijker. Daarom begrijp ik ook als je dit leest en je die leeftijd hebt – of welke leeftijd dan ook – je misschien denkt: leuk voor jou, makkelijk praten dit, want bij mij gaat het helemaal niet goed.
Waarom gaat het goed?
De komende maanden vertel ik je meer over hoe de afgelopen 10 jaar mijn darmen het centrum werden van mijn leven. Ik wil je graag meenemen in bepaalde gedachten en gevoelens, die ik nog nooit uitgesproken of gedeeld heb met een groter publiek dan mijn naasten. Mijn route is voor iedereen. Mijn ultieme doel? Als ik je proces van ziek zijn en beter worden ook maar voor één moment positief kan beïnvloeden, ben ik blij. Als ik je even uit je hoofd kan halen en dingen kan laten relativeren, ben ik helemaal tevreden.
Over Jerry:
Jerry Putters (30) kreeg in 2013 colitis ulcerosa. Desondanks is hij een levenslustige, jongvolwassen dertiger en altijd bezig om zich te blijven ontwikkelen. Die ontwikkeling en behoefte om verandering op te zoeken is soms in strijd met de behoefte van zijn lichaam, dat structuur en vaste kaders nodig heeft. Hierdoor is Jerry altijd bezig met het vinden van de juiste balans tussen leven en rust. De komende maanden neemt Jerry je mee in die zoektocht.
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.