Allereerst wil ik voorop stellen dat ik geen pieper, klager, aansteller of aandachtzoeker ben. Ik heb een hoge pijngrens en probeer ondanks mijn chronische ziekte ook nog een leuk leven te leiden. Ik ben van nature een positief, enthousiast en vrolijk persoon en daardoor kan mijn omgeving lang niet altijd mijn dagelijkse strubbelingen met de ziekte zien. Toch word ik echt iedere dag geconfronteerd met de colitis ulcerosa. Als ik er niet over praat betekent dat niet dat het er niet is. Als ik er goed (gezond) uit zie, betekent dat niet dat het er niet is. Als ik leuke dingen doe, betekent dat niet dat het er niet is. Zelfs de mensen die het dichtst bij mij staan vergeten regelmatig dat ik chronisch ziek ben. Maar ik vergeet het geen enkele dag.
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet. Ik zal je hieronder vertellen wat jij niet ziet. Mijn realiteit.
Ik ben dagelijks:
- aan het tobben met mijn stoelgang
- bewust bezig met voeding
- bezig met rust, regelmaat, ritme
- mijn energie aan het verdelen (over de dag, week, maand)
- bang voor een opvlamming
Ik heb dagelijks:
- buikpijn
- chronische (gewrichts)pijn
- vermoeidheid
- overgewicht (vanwege prednison gebruik)
- huidirritaties / ontstekingen
Ik neem dagelijks:
- pijnstillers
- immunosuppressiva
- prednison
Mariëlle (36) kreeg in 2005 de diagnose colitis ulcerosa. De afgelopen jaren is zij nauwelijks in remissie geweest. Samen met haar man Arno heeft ze twee dochters Leah (6) en Femme (4). In haar blogs neemt zij jullie mee in haar leven met de ziekte en de daarbij behorende uitdagingen. Binnen de kaders van de colitis is Mariëlle vastberaden er altijd het beste van te maken.
Volg Mariëlle ook via Instagram: @leven.met.colitis.ulcerosa