Blog Mariëlle – Ouderschap en IBD

De combinatie van kinderen opvoeden en zelf IBD hebben kan een hele uitdaging zijn. Toen ik net kinderen had probeerde ik mijn ziekte voor hen te verbloemen. Ik deed extra mijn best om niks te laten zien. Met behulp van mijn psycholoog leerde ik om dingen juist te uiten. Kinderen voelen toch wel dat er iets is, dus kan je maar beter laten zien hoe het met je gaat. Nu ben ik er heel open over. Als ik tijdens een zware opvlamming zit te creperen op het toilet, vertel ik dat ik pijn heb. En ook dat het oké is en het weer voorbij gaat. Ik vertel de kinderen dat ik naar de dokter ga en neem pillen in waar mijn dochters bij zijn. Mijn kinderen stellen er niet veel vragen over, het hoort er inmiddels gewoon bij.
Toch blijf ik het moeilijk vinden dat mijn dochter van vijf ziet en begrijpt dat ik me niet lekker voel. Ik vind dat lastig, want het liefst wil ik niet dat mijn kind daarmee bezig is.

Praat erover met je kinderen, afgestemd op hun leeftijd

Behandelaar/Gezinsbegeleider Gerty Teunissen geeft in het artikel een goed advies hoe hiermee om te gaan. Ze zegt dat open communicatie belangrijk is. ‘Praat erover met je kinderen, afgestemd op hun leeftijd. Kinderen ontgaat niet veel, ze weten en zien meer dan je denkt. Ze zijn mogelijk ongeruster dan jij je bewust bent.’ Gerty zegt dat kinderen hun ouders lezen als een boek. Ze passen zich aan de ouders aan en zorgen voor hen.

‘Het is voor kinderen belangrijk om van betekenis te kunnen zijn. Als ouder is het goed om de zorg van je kind te zien en te erkennen en je dankbaarheid te tonen. En het is net zo belangrijk om te zeggen dat je iets weer zelf kunt. Laat weten dat je ziet wat ze voor je doen door te zeggen dat je blij bent dat ze je hebben laten slapen bijvoorbeeld. Zeg daarna ook dat ze weer lekker kunnen gaan spelen.’ Een kind leert dat hij van betekenis kan zijn en tegelijk ook weer kind mag zijn, de zorg weer mag loslaten. Het kind leert hierdoor te vertrouwen op zichzelf en zijn ouder(s).

Dankjewel Gerty, hier kan ik echt wat mee! Ik ga dit toepassen bij mijn meiden.

Mariëlle (35) kreeg in 2005 de diagnose colitis ulcerosa. De afgelopen 5 jaar is zij nauwelijks in remissie geweest. Samen met haar man Arno heeft ze twee dochters Leah (5) en Femme (3). In haar blogs neemt zij jullie mee in haar leven met de ziekte en de daarbij behorende uitdagingen. Binnen de kaders van de colitis is Mariëlle vastberaden er altijd het beste van te maken.

Volg Mariëlle ook via Instagram: @leven.met.colitis.ulcerosa