Laatst was het zover. Iets waar ik toch altijd een beetje bang voor ben. Een opvlamming.
Het gaat goed met mij en daardoor houd ik altijd in mijn achterhoofd dat het ineens anders kan zijn. Dat ik ineens moet rennen naar het toilet, ik het niet meer kan ophouden en ik de hele dag door buikpijn hebt.
Ik bleef maar naar de wc lopen, meerdere keren per uur, meerdere momenten per dag. Dan zakt je de moed toch wel even in de schoenen, omdat het eerste wat ik dan denk is: ‘ah zal dit de opvlamming zijn?’
Toen ik het ziekenhuis belde, kon ik gelukkig mijn halfjaarlijkse controle vervroegen. Ik had mijn ontlasting al ingeleverd, vóór mijn klachten. Uit de calpro-test kwam een waarde van 95! Super netjes dus! Toch bleef de vraag waar dit vandaan kwam. Ik ging na wat ik allemaal gegeten had, maar kon er niet direct op komen. Opnieuw mocht ik mijn ontlasting inleveren, ook hier kwam niks uit. Shit.
Ik voelde me echt een slappe vaatdoek
De verpleegkundige zei dat ik het nog even een paar dagen moest aankijken. Omdat ik me zo rot voelde, at ik weinig tot niks, en voelde ik me echt een slappe vaatdoek.
Na de ziekenhuisafspraak gaf de verpleegkundige vezelzakjes mee voor mijn PDS klachten. Deze mocht ik pas gebruiken worden als mijn ontlasting weer normaal was.
Mijn klachten werden langzaam minder, en nu is alles gelukkig over. Dit betekent dat het gelukkig geen opvlamming was, iets waar ik toch zo ontzettend bang voor was. De kans is groot dat ik iets heb gegeten wat absoluut niet lekker viel. Wat het was? Geen idee het kan alles geweest zijn.
Reminder! Vergeet niet hoeveel vrijheid je hebt als je stoelgang normaal is en je buikpijn minimaal is. Het is toch niet zo normaal als het lijkt, vooral niet als je een chronische spijsverteringsziekte hebt.
Maud (23) heeft sinds 2022 colitis ulcerosa. Wat begon met buikpijn, bloed en slijm eindigde in een ongeneselijke ziekte waar ze dagelijks mee geconfronteerd wordt. Weinig energie, veel moe, buikpijn, frustratie, maar ook het besef dat je moet genieten van de kleine dingen, je grenzen moet verleggen en leren kennen, uitdagingen moet aangaan en goed voor jezelf moet zorgen.
Door haar positiviteit, doorzettingsvermogen en humor vecht ze zich er doorheen. Op haar sociaal media @eenlevenmetcolitis deelt ze haar leven en probeert zo het taboe rondom spijsverteringsziektes te doorbreken.
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.