Aan het begin van de zomer van 2022 zag ik voor het eerst een klein beetje bloed bij mijn ontlasting. Niks om me zorgen over te maken, dacht ik. Als het na twee weken niet weg was, zou ik wel naar de huisarts gaan.
Vanaf dat moment ging het snel. Er kwam steeds meer bloed en slijm. Ik belde de huisarts. De assistente vroeg naar mijn klachten. Ik vertelde mijn verhaal en kreeg doodleuk te horen dat het waarschijnlijk een aambei was. ‘Die is over 2 weken wel weg’, zei ze. Maar na twee weken waren de klachten allesbehalve minder geworden. Ik belde weer en kreeg hetzelfde verhaal te horen.
In de zomervakantie ging een paar nachtjes bij mijn ouders op de camping logeren. Vanaf dat moment brak de ellende pas echt los. Ik zat om de haverklap op de wc. Ik poepte alleen nog maar bloed en slijm. Er was geen normale ontlasting meer te zien. Ik kon amper nog lopen. Bij iedere kleine beweging, kreeg ik enorm veel pijn. Normaal huil ik niet snel, maar de emmer was vol. Ik kon niet meer!
Eindelijk zou er iemand serieus naar gaan kijken
Tijdens mijn vakantie belde ik nogmaals de huisarts en ik kreeg eindelijk een afspraak bij een vrouwelijke huisarts (niet mijn eigen dokter). Ik was opgelucht, omdat ik dacht dat er nu eindelijk iemand serieus naar zou gaan kijken. Maar ik kreeg weer te horen dat het gewoon een aambei was en ik maar meer fruit moest eten. Ik zou na 2 maanden wel resultaat merken. Inmiddels was ik al 3 maanden verder na dat eerste telefoontje naar de doktersassistente.
Eenmaal thuis knapte ik. Ik belde opnieuw en vroeg of ik mijn eigen huisarts kon spreken. Ik mocht langskomen en hij heeft alles grondig onderzocht. De dokter keek me aan en zei: ‘Maud, dit ziet er helemaal niet goed uit. Ik stuur je met spoed door naar het ziekenhuis voor een scopie. Ik hoop dat je niks chronisch hebt, maar ik ben er wel bang voor.’
Natuurlijk schrok ik. Maar dit was wel de duidelijkheid die ik wilde hebben! Begin september kreeg ik mijn scopie en ook direct de uitslag. ‘Ik kan met 100% zekerheid zeggen dat u colitis ulcerosa heeft. Ik schrijf direct klysma’s voor, zodat u vanavond nog kan starten’, vertelde de arts.
Mijn eerste gevoel? Een enorme opluchting! Eindelijk duidelijkheid!
Maud (23) heeft sinds 2022 colitis ulcerosa. Wat begon met buikpijn, bloed en slijm eindigde in een ongeneselijke ziekte waar ze dagelijks mee geconfronteerd wordt. Weinig energie, veel moe, buikpijn, frustratie, maar ook het besef dat je moet genieten van de kleine dingen, je grenzen moet verleggen en leren kennen, uitdagingen moet aangaan en goed voor jezelf moet zorgen.
Door haar positiviteit, doorzettingsvermogen en humor vecht ze zich er doorheen. Op haar sociaal media @eenlevenmetcolitis deelt ze haar leven en probeert zo het taboe rondom spijsverteringsziektes te doorbreken.
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.