Inmiddels is het 5 weken geleden dat ik ben geopereerd aan mijn fistels. Het gaatje in de endeldarm is dichtgemaakt door een stukje darmvlies erover heen te hechten. De fistelgangetjes zijn gespoeld, hoewel ze heel weinig ontsteking vertoonden. De setons zijn eruit gehaald en de chirurg heeft de seton-openingen iets vergroot, zodat ze niet meteen dichtgroeien. En nu is het afwachten.
Tot nu toe gaat het goed. Ik voel me ook aardig goed, fysiek en mentaal. En ik heb vrijwel geen pijn meer. Neemt niet weg dat het soms toch wel een heel heftig proces was.
Na de operatie had ik ontzettend veel pijn. Daardoor had ik ook wat paniek en mijn eerste gedachte was eigenlijk ‘waar ben ik in vredesnaam aan begonnen?!’ Gelukkig was de pijn snel onder controle en lag ik – dankzij de geweldige medicijnen – heerlijk bij te komen in mijn eigen wereldje haha!
Mijn lijf werd gedwongen om het rustig aan te doen
Een paar uur later mocht ik naar huis; en ben ik de afgelopen weken lekker bij mijn ouders geweest. Sowieso mocht ik de eerste twee weken helemaal niks doen, daarna was het rustig opbouwen. Mijn lijf werd ook wel gedwongen rustig aan te doen, want zodra ik te veel deed, had ik meteen pijnscheuten in de endeldarm. Dus dat leer je heel snel af.
De eerste dagen had ik nog meerdere pijnstillers, en merkte ik niet zoveel. Naarmate het afbouwen vorderde, was de pijn ook meer aanwezig. Rond dag 10 had ik echt even een ‘inzinking’. Alles deed zeer, mijn conditie was helemaal weg en de hechtingen begonnen ontzettend te trekken. Een heel naar gevoel! Dat heeft daarna een paar weken aangehouden met af en toe pijnscheuten. Maar sinds vorige week is het enorm verbeterd.
Inmiddels ben ik weer lekker in mijn eigen huis, en probeer ik mijn ritme weer op te pakken. Eind november is mijn eerste controle bij de chirurg. Ik ben benieuwd wat zij ervan vindt. Na de operatie was ze in ieder geval heel positief en ze vertelde dat dit de beste mogelijkheid was, zo goed zag alles er uit!
We weten pas over 3 tot 6 maanden of de operatie ook daadwerkelijk heeft geholpen. Dus tot die tijd proberen geduldig te zijn.. maar vooral positief te blijven!
Valerie (31) kreeg in 2017 de diagnose ziekte van Crohn. Daarnaast heeft ze ingewikkelde perianale fistels. In 2018 kreeg ze vanwege de fistels een colostoma. Valerie probeert het leven zo positief mogelijk te benaderen, ook al valt haar dit soms zwaar. Momenteel is ze volledig afgekeurd en om de dagen door te komen houdt ze zich bezig met lezen, puzzelen, een goede serie kijken en wandelen met haar hond Pip. In haar blogs geeft ze een inkijk in haar dagelijks leven en hoopt ze herkenning en erkenning te bieden voor wie daarnaar op zoek is.
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.