Een weekend weg. Een dag winkelen. Naar de bioscoop of uit eten. Allemaal activiteiten die erg leuk zijn. Als je gezond bent, sta je er niet bij stil wat je dan eigenlijk van je lichaam vraagt. Qua energie, conditie, focus en een goed werkend darmstelsel.
Ik was mij er zelf ook nooit van bewust. Tot het moment dat ik ziek werd. Toen werd ineens duidelijk dat ik bepaalde dingen niet meer kon. Alles kostte te veel energie. Ik moest steeds vaker ‘nee’ zeggen. En dat terwijl ik altijd erg kon genieten van leuke activiteiten.
Het bekende wat-als-moment komt altijd weer om de hoek kijken
Afgelopen weekend ben ik ook gezellig even weggeweest. Lekker in een hotel, winkelen, eten en wat wijntjes. Het goede leven zouden sommigen zeggen😉. Toch merkte ik achteraf dat ik al best een tijdje met het uitstapje bezig was. Mijn darmen waren soms wat onrustig en dan schiet toch even door mijn hoofd: ‘Oh jee als dat maar niet gebeurt bij het weekendje weg’. Hetzelfde gold voor mijn energieniveau, of de pijn aan mijn fistels. Het bekende wat-als-moment komt toch altijd weer om de hoek kijken.
Achteraf gezien viel het gelukkig ontzettend mee. Ik heb een heerlijk weekend gehad en ik voelde me goed. Eigenlijk komen die gedachten altijd opzetten wanneer er leuke dingen in het verschiet liggen. Juist omdat die momenten niet meer zo vanzelfsprekend zijn als vroeger, wil je ze niet missen. Een gezond persoon hoeft er meestal niet bij na te denken, kan spontaan ja zeggen op uitnodigingen of leuke dingen. En hij/zij kan ook vooruitplannen. Iemand met een chronische ziekte kan dat vaak niet. Het vereist nog meer planning, energie en soms ook wel een beetje lef. Om een risico te nemen, terwijl je weet dat je misschien weer dat leuke etentje of uitje af moet zeggen. Of die vakantie moet annuleren waar je juist zo lang naar hebt uitgekeken.
Ik heb meer waardering gekregen voor de kleine dingen. Ik geniet meer dan vroeger wanneer ik iets onderneem. Het is niet meer zo vanzelfsprekend dat ik alles maar kan doen wat ik graag zou willen. Er is nog steeds veel mogelijk, vrijwel alles is wel te realiseren. Maar het heeft tegenwoordig wel wat meer voorbereiding nodig.
Valerie (30) kreeg in 2017 de diagnose ziekte van Crohn. Daarnaast heeft ze ingewikkelde perianale fistels. In 2018 kreeg ze vanwege de fistels een colostoma. Valerie probeert het leven zo positief mogelijk te benaderen, ook al valt haar dit soms zwaar. Momenteel is ze volledig afgekeurd en om de dagen door te komen houdt ze zich bezig met lezen, puzzelen, een goede serie kijken en wandelen met haar hond Pip. In haar blogs geeft ze een inkijk in haar dagelijks leven en hoopt ze herkenning en erkenning te bieden voor wie daarnaar op zoek is.
Je ervaring of verhaal delen met andere mensen met Crohn of colitis? Dat kan in onze besloten Facebookgroep. Ook is er een besloten Facebookgroep voor ouders van kinderen met Crohn of colitis. En er is een besloten Facebookgroep voor mensen met shortbowel/darmfalen. Nog geen lid? Meld je hieronder aan via de juiste link.
Liever je ervaring delen met een ervaringsdeskundige van Crohn & Colitis NL? Bel of mail ons.