Met lotgenoten
Saskia liep vroeger al hard, voordat ze ziek werd. Maar vanwege haar Crohn, reumaklachten en vermoeidheid, was het er al jaren niet meer van gekomen. ‘Tot ik de oproep van Crohn & Colitis NL zag voor de hardloopgroep in Amsterdam. Ik heb me meteen aangemeld. Het is zo fijn. Je bent er met lotgenoten, die elkaar begrijpen en aan één woord genoeg hebben. En Kirsten, de trainster, begrijpt hoe het is om een chronische ziekte te hebben. Het is goed vol te houden. Het is niet de hele tijd hardlopen. Je wisselt wandelen en hardlopen af.’
Elkaar motiveren
Tussendoor kon Saskia met Kirsten mailen of appen met vragen. ‘Kirsten reageert altijd meteen. Ze bleef me er ook aan herinneren dat ik aan mijn lichaam moest denken en rekening moest blijven houden met mijn ziekte.’ Ook was er een groepsapp, waar ervaringen werden uitgewisseld, nieuwe hardloopschoenen worden getoond en iedereen elkaar motiveerde om door te gaan. ‘Als je ziet dat anderen ook goed bezig zijn, stimuleert dat weer om zelf door te gaan.
Geen druk
‘Het gaat lukken hoor. Ik heb afgelopen week al 5 kilometer gelopen’, waren mijn woorden 2 jaar geleden. Wat was ik trots op mijn lichaam, dat het was gelukt. Allemaal onder begeleiding van een fijne coach. Het goeie van Kirsten is dat ze de druk eraf haalt. Meedoen met de Dam tot Dam by Night moet een fun run zijn. En dat was het zeker. De sfeer, de versierde straten, de toeschouwers, wat een feest. Zo’n mooie ervaring om dit samen met lotgenoten te rennen.’
Wat ben ik blij dat ik mij toen heb opgegeven. Mijn liefde voor hardlopen is gebleven en zal ik dit jaar de fun run Dam tot Dam by Night weer rennen.’